Lingwistyka antropocentryczna

Lingwistyka antropocentryczna bada związki między różnicami językowymi i kulturowymi, np. strukturą społeczną, czy też światopoglądem.

Językowe badania o charakterze antropocentrycznym analizują związki między językiem a kulturą w rozmaitych językach. Różne języki, np. polski, mandaryński (Chiny), tagalog (Filipiny), walpiri (Australia), czy tok pisin (Papua Nowa Gwinea) wykazują ciekawe różnice i podobieństwa w tym, jak postrzegany jest świat. Najistotniejsze z zagadnień badanych przez LA to:

W jaki sposób język wpływa na codzienne myślenie?

Jak emocje są wyrażane w różnych językach?

Czym jest Hipoteza Względności Językowej (Linguistic Relativity Hypothesis)?

Czy istnieją znaczenia uniwersalne, wspólne dla wszystkich języków świata?

Praktycznym powodem podjęcia badań nad językiem jako zasobem kulturowym jest przełamanie nieuniknionych barier w komunikacji pomiędzy różnymi społeczeństwami.

Charakterystyczne wzorce konwersacyjne, specyficzne odmiany mowy, kulturowe słowa-klucze, różnorodne formy zwrotu i przedstawiania się, gra słowna oraz elementy komunikacji niewerbalnej to tylko niektóre z wielu typów interakcji społecznej badanej przez lingwistykę antropocentryczną. Zapoznanie się z teorią i praktyką w zakresie tej dziedziny wyposaży nas w narzędzia, które pomogą nam w zrozumieniu komunikacji w coraz bardziej wielokulturowym tyglu, jakim jest współczesny świat.